โฆษณาน่่าสนใจ-ช่วยคลิ๊กให้ด้วยครับ เพราะเจ้าของบล็อกจะได้รับค่าโฆษณาตอบแทนครับ

วันอาทิตย์ที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ผู้สร้าง

ผู้สร้าง
แก่นกวี: กลอนแปด
 ...............................................................................

ฉันจะสร้าง “ความฝัน” อันบรรเจิด

ให้บังเกิดเป็น “ความจริง” สิ่งที่เห็น

จะลำบาก ยากแค้น แสนลำเค็ญ

ฉันจะเป็น “ผู้สร้าง” ทางชีวี

วันพฤหัสบดีที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

จอมใจจอมทัพ

จอมใจจอมทัพ
แก่นกวี: กลอนแปด
………………………………………….

ที่ฉันเป็น นักสู้ ผู้ยิ่งใหญ่
เพราะหัวใจ ฉันอยู่ คู่จอมขวัญ
แม้รุกรบ กรำศึก ทุกคืนวัน
ก็ไม่หวั่น เพราะเธอนั้น อยู่เคียงกาย

ยามพี่เจ็บ ได้เจ้า เข้ารักษา
ยามพี่ทุกข์ เจ้าก็มา อยู่เคียงใกล้
จะขอสู้ อยู่คู่เจ้า ตราบวันตาย
นำพรีม่า ให้ยิ่งใหญ่ ในอยุธยา

บทกวี: วันพ่อ

บทกวี: วันพ่อ
แก่นกวี: กลอนแปด
………………………………………….

พ่อไม่เคยขอให้ใครทำให้พ่อ
ขอเพียงลูก รู้เพียงพอ ที่พ่อให้
พ่อทุ่มทั้งชีวิตเพื่อชาวไทย
มีสุขกายสุขใจทุกคืนวัน

ไทยทั้งผองคิดให้ดี นี่วันพ่อ
ทะเลาะโลภกันไม่พออีกหรือนั่น
รักสามัคคี กันไม่ได้หรือไรกัน
คิดแบ่งแยกสีสันนั้นเพื่อใคร

ขอเน้นย้ำอีกที นี่วันพ่อ
ร่วมทำดีกันเถิดหนอเช่นพ่อให้
รวมเม็ดดินทุกเม็ดบนถิ่นไทย
ถวายแด่ พ่อ ผู้ยิ่งใหญ่ในโลกา

การิน: ๓ ธันวาคม ๒๕๕๒
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ครู

ครู
แก่นกวี: โคลงสี่สุภาพ

………………………………………….

ครูคือผู้ถึงแล้ว                  ความงาม
ครองจิตอยู่ทุกยาม            เที่ยงแท้
ครองกายบ่ทำทราม            ใฝ่ต่ำ นาพ่อ
พลั้งพลาดบ่อาจแก้            กลับได้ คำ ครู

เท่าที่เป็น

เท่าที่เป็น
แก่นกวี: กลอนแปด
…………………………………………

"หิน" คือ "หิน" อย่างไร ก็เป็น "หิน"
หวังปั้น "ดิน" ให้เป็น "ดาว" นั้นอย่าหมาย
จักเปลี่ยน "พลอย" ให้เป็น "เพชร" ได้เช่นไร
เขาเป็นได้ เท่าที่เป็น เช่นนั้นเอง

ทีของกู

ทีของกู
แก่นกวี: กลอนแปด
…………………………………………
กูทำดี อยู่ไม่ได้ ให้มันรู้
กูทนสู้ สู่ความฝัน อันยิ่งใหญ่
ให้มันแพ้ เสียทุกครั้ง ทุกคราไป
จะได้รู้ ต้องจัญไร จึงได้ดี

อุดมการณ์ กูมี อยู่ในจิต
อีกชีวิต กูอยู่ คู่ศักดิ์ศรี
จะกัดฟัน ฝืนสู้ ดูอีกที
ต้องมีวัน หนึ่งที่ทีของกู

เหี้ย-ห่า

เหี้ย-ห่า
แก่นกวี: โคลงสี่สุภาพ
…………………………………………
                       ตัวเหี้ยหากว่ารู้            ที่มา
                       ย่อมจะดีกว่าห่า           ไก่ล้ม
                       เหี้ยกินไก่เห็นว่า          เหี้ยอิ่ม
                       มองห่าบ่เห็นไซร้          ไก่สิ้น เกลื่อนตา

คนกวาดถนน

คนกวาดถนน

แก่นกวี: กาพย์ฉบัง ๑๖
…………………………………………

เก็บๆกวาดๆปัดไม้
ฝุ่นฟุ้งกระจาย หันซ้ายหันขวาระแวง
รถราวิ่งไวขันแข่ง
ซ้ายขวาวิ่งแซง เร่งแรงตระบึงเฉียดชน
พวกเขาคือเจ้าถนน
เราคือคนจน เก็บกวาดถนนเจ้านาย
หลายคนจำต้องมาตาย
สังเวยชีพให้ ฝากไว้ริมทางกลางเมือง

กมนนัทธ์

กมนนัทธ์
แก่นกวี: กลอนแปด
…………………………………………

ตวัดตรึง รัดมั่น รวมกันไว้
ด้วยหัวใจ ด้วยความรัก สมัครมั่น
เป็นความหมาย ชื่อ ลูกสาว ตราบนิรันดร์
กมนนัทธ์ ผูกพัน ด้วยรักเอย

ด้วยปีกแห่งรัก

ด้วยปีกแห่งรัก
แก่นกวี: กาพย์ยานี ๑๑
…………………………………………

กางปีกเข้าโอบอุ้ม ครอบคลุมไปทั่วหล้า
ไออุ่นชุบชีวา ที่อ่อนล้าให้ร้อนแรง
ถาโถมเข้าแผดเผา เป็นผงเถ้าทุกหนแห่ง
โบกสะบัดระพัดแรง เป็นลมแฝงอันตราย
แปรร้อนแล้วผ่อนเย็น ระเริงเล่นหลายความหมาย
เต้นตามจังหวะใจ มิยอมให้ใครบัญชา

ใครปราชัย

ใครปราชัย
แก่นกวี: กลอนแปด
…………………………………………

ยังเย้ยได้ เย้ยไป ให้โอกาส
ถ้าเธอพลาด ล้มลง ที่ตรงหน้า
ฉันจะเหยียบ ย่ำซ้ำ ไม่นำพา
แล้วจะถาม เธอว่าใครปราชัย?

คือ…เธอ

คือเธอ
แก่นกวี: กลอนแปด
…………………………………………

บางคนรัก สมัครใจ หทัยหนึ่ง
บางคนซึ้ง ปักใจ ฤทัยสอง
แต่ฉันรัก สมัครหนึ่ง คะนึงปอง
ผู้ที่ครอง ดวงฤดี นี้คือเธอ