ช่วยคน

แก่นกวี: โครงสี่สุภาพ

 .....................................................................

ช่วยคนหากช่วยได้....ยามเป็น
เขาตกต่ำยากเข็น.....ช่วยกู้
ซองใส่ยามโลงเย็น...รู้แค่ เรานา
เขาบ่ตื่นรับรู้............ช่วยแล้ว ยามใด

/ ครูต๊ะ ๒ มิถุนายน ๒๕๕๕

ผู้สร้าง

ผู้สร้าง

แก่นกวี: กลอนแปด

 ...............................................................................

ฉันจะสร้าง “ความฝัน” อันบรรเจิด

ให้บังเกิดเป็น “ความจริง” สิ่งที่เห็น

จะลำบาก ยากแค้น แสนลำเค็ญ

ฉันจะเป็น “ผู้สร้าง” ทางชีวี

หนังสือ " บทกวีจากปลายปากกาของ การิน "

จอมใจจอมทัพ

จอมใจจอมทัพ

แก่นกวี: กลอนแปด
………………………………………….

ที่ฉันเป็น นักสู้ ผู้ยิ่งใหญ่

เพราะหัวใจ ฉันอยู่ คู่จอมขวัญ

แม้รุกรบ กรำศึก ทุกคืนวัน

ก็ไม่หวั่น เพราะเธอนั้น อยู่เคียงกาย

ยามพี่เจ็บ ได้เจ้า เข้ารักษา

ยามพี่ทุกข์ เจ้าก็มา อยู่เคียงใกล้

จะขอสู้ อยู่คู่เจ้า ตราบวันตาย

นำพรีม่า ให้ยิ่งใหญ่ ในอยุธยา

บทกวี: วันพ่อ

บทกวี: วันพ่อ

แก่นกวี: กลอนแปด
………………………………………….

พ่อไม่เคยขอให้ใครทำให้พ่อ

ขอเพียงลูก “รู้เพียงพอ” ที่พ่อให้

พ่อทุ่มทั้งชีวิตเพื่อชาวไทย

มีสุขกายสุขใจทุกคืนวัน

ไทยทั้งผองคิดให้ดี “นี่วันพ่อ”

ทะเลาะโลภกันไม่พออีกหรือนั่น

“รักสามัคคี” กันไม่ได้หรือไรกัน

คิดแบ่งแยกสีสันนั้นเพื่อใคร

ขอเน้นย้ำอีกที “นี่วันพ่อ”

ร่วมทำดีกันเถิดหนอเช่นพ่อให้

รวมเม็ดดินทุกเม็ดบนถิ่นไทย

ถวายแด่ “พ่อ” ผู้ยิ่งใหญ่ในโลกา

การิน: ๓ ธันวาคม ๒๕๕๒

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

ครู

ครู

แก่นกวี: โคลงสี่สุภาพ

………………………………………….

ครูคือผู้ถึงแล้ว                  ความงาม

ครองจิตอยู่ทุกยาม            เที่ยงแท้

ครองกายบ่ทำทราม            ใฝ่ต่ำ นาพ่อ

พลั้งพลาดบ่อาจแก้            กลับได้ คำ “ครู”

เท่าที่เป็น

เท่าที่เป็น

แก่นกวี: กลอนแปด

…………………………………………

"หิน" คือ "หิน" อย่างไร ก็เป็น "หิน"
หวังปั้น "ดิน" ให้เป็น "ดาว" นั้นอย่าหมาย
จักเปลี่ยน "พลอย" ให้เป็น "เพชร" ได้เช่นไร
เขาเป็นได้ เท่าที่เป็น เช่นนั้นเอง